սպիրիտուալիզմի, [գոյական]
Իդեալիստական փիլիսոփայական ուսմունք, որ աշխարհի Էությունն ու նախահիմքն Է համարում ոգին և մատերիայի ճանաչողության հնարավորությունը ժխտելով՝ գիտությունը փոխարինում Է հավատով:

գ. (փիլ.) Ոգեպաշտություն: