[գոյական]
Ազնվամիտ լինելը, ազնվամիտի հատկությունը:

գ. Բարեսրտություն, բարեմտություն, բարեհոգություն, ազնվահոգություն, ազնվասրտություն:

թյան Честность, благонамеренность (устар.).