1)

գազելի, [գոյական]
Արևելյան քնարերգության մեջ մշակված երկտող տներով ոտանավոր, որոնք միահյուսվում են ամեն զույգ տողի վերջում կրկնվող հանգավորումով:

2)

գազելի, [գոյական]
Վիթ:

գ. (կենդբ.) Այծքաղ, ջեյրան, վիթ, կխտար, համույր, այծյամ, բութեն:

1) ի Газель, газелла (стихотворная форма в восточной поэзии).

2) տե՛ս Վիթ։