1)

գայլի, [գոյական]
1. Շների ընտանիքին պատկանող գիշատիչ գազան:
2. (փոխաբերական) Գազանաբարո, անկուշտ, հափշտակող մարդ:
3. (փոխաբերական) Գործերի մեջ շատ փորձառու, մեծ փորձ ունեցող անձ:
4. [ածական] Քաջ, քաջասիրտ:
5. (ժողովրդական, ծածկաբանություն) Ծաղկակոխ:
6. (բարբառային, կենդանաբանություն) Լեռան ծաղկակոխ (գիշատիչների կարգին, գայլերի ընտանիքին պատկանող գազան):
7. Տե՛ս Դաժան:
8. Տե՛ս Անվախ:

2)

գայլի, [գոյական] (հին)
1. Բերանի կապ (երկաթից, փայտից, պարանից ևն):
2. Տե՛ս Բերանակապ (4-11):
3. (հնացած) Գազանների բերանը կապող հատուկ հարմարանք:

3)

Տե՛ս
Գայլխոտ:

1) գ. (կհնդբ.) Լեռան ծաղկակոխ (բրբ.), ծաղկակոխ (ծածկ.):

2) գ. Բերանակապ, գելոց, գելարան, բագ, բերանոց, երախճան, ցռկակապ (շան(, կոճեք (երիվարի):

3) տես Գայլախոտ, Գայլխոտ:

գառ

1) ի 1. գ. Волк. 2. գ. (փխբ.) Волк (о жадном, ненасытном, жестоком, свирепом человеке). 3. գ. (փխբ.) Травленый волк (об опытном, тёртом человеке). 4. ա. (փխբ.) Смелый, храбрый, мужественный, отважный (о человеке). ◊ Գայլ դառնալ 1) озвереть, 2) стать ненасытным. Գայլը ամպ օր կուզի, գողը մութ գիշեր ночь темней—вору прибыльней. Գայլը գառան մորթով волк в овечьей шкуре. Գայլի ախորժակ волчий аппетит. Գայլի աչք ցույց տալ навести страх. Գայլի գլխին Ավետարան կարդալ как ни корми волка, а он всё в лес глядит, ср. также: а Васька слушает, да ест (букв, читать волку Евангелие). Գայլի բերան ընկնել попасть в большую беду. Գայլի բերան ընկած գառ беспомощный горемыка. Գայլի հոտառություն собачий нюх. Գայլի վիզ неповоротливая шея. Գայլի հետ ուտել, տիրոջ հետ շիվան անել старая лиса рыльцем роет, а хвостом след заметает (букв, есть с волком, горевать с хозяином). Գայլի սիրտ ուտել быть человеком беспримерной храбрости (букв, съесть сердце волка). Գայլ ու գառը միասին են արածում волки и овцы мирно пасутся (о несбыточной идиллии). Երկոտանի գայլ двуногий зверь. Հին գայլ старый, травленый волк.

2) ի (հնց.) Намордник.