դադարի, [գոյական]
1. Հանգիստ, հանգստություն:
2. Անդորրություն, խաղաղություն:
3. Որևէ գործողության՝ գործունեության՝ գործընթացի ընդմիջում:
4. [ժողովրդական]: Դադարք:

գ.
1. Հանգիստ, հանգստություն, (հզվդ.) դադարանք, դով:
2. Հանգրվան:
3. Ընդմիջում, միջոց, արար, միջնարար (ներկայացման):
4. Միջադադար (պաուզա):

շարժում

ի 1․ Покой, спокойствие, безмятежность. 2. Перерыв. 3. Пауза. 4. Передышка. 5. Привал, остановка. 6. Антракт. 7. Завершение, окончание. ◊ Դադար առնել 1) остановиться, 2) передохнуть, отдохнуть. Դադար թողնել оставить в покое, не беспокоить. Դադար տալ 1) прекратить, 2) Дать покой, отдых. Դադար չունենալ не иметь покоя․ Դադար կենալ՝ մնալ угомониться, не шалить. Քուն ու դադար չունենալ не знать ни сна, ни покоя. Տեղ ու դադար չունեմ негде приклонить голову.