դադարքի, [գոյական]
1. Դադարելը, դադար առնելը:
2. Արշավանքի՝ ճանապարհորդության ևն ժամանակ հանգստի համար կանգ առնելը:

գ. 1. Տես Որջ 2 նշան: 2. Ծվար, կայան, ժողովատեղ (ձկների):