զարկի [գոյական]
1. Հարված, ձեռքով կամ որևէ բանով (գործիքով, զենքով ևն) մեկին կամ մի բանի խփելը:
2. Սրտի բաբախյուն՝ տրոփ:
3. Զարկերակի պատերի հարվածանման տատանում, զարկերակի խփոց:
4. Հարվածների՝ տատանումների ևն հանած ձայն (զանգ, հնչյուն ևն):
5. Հրազենի կրակոց:
6. Զարկելը, զարկվելը, զարկելու գործողությունը:
7. (փոխաբերական) Որևէ գործողության՝ շարժման՝ պրոցեսի ևն համաչափ կամ որոշ պարբերականությամբ տեղի ունեցող հատվածներից յուրաքանչյուրը, ռիթմ, տակտ: Նա զգում Էր կյանքի զարկը (ԳԹ):
8. Հարվածելու եղանակը՝ թափը՝ ուժգնությունը:
9. Զարկել բայի հրամայականի (ժողովրդական) ձև: Զարկի՛ր:

գ. 1. Հարված, բախում, զարնվածք (արևմտհ.): 2. Տրոփ, տրոփյուն, բաբախ, բաբախյուն, թնդյուն, (բրբ.) տրփոց, տրփտրփոց (սրտի, զարկերակի):

ի 1. Удар, толчок. 2. Биение. 3. Звук удара, выстрела и т․ д. ◊ Զարկ տալ 1) дать толчок, 2) нанеся удар, ударить. Սրտի զարկ биение сердца.