1. Մի տեղով կտրել-անցնել:
2. Արագորեն՝ թափով հարվածել ու գնալ:

նչբ. Հարվածել, խփել, զարնել (արևմտհ.), հարկանել (գրբ.), (բրբ.) նիգալ, վեր տալ: 2. Դիպցնել (նշանը): 3. Բախել, ծեծել (դուռը): 4. Դոփել (ոտքը), դափրել (սմբակը): 5. Դափել, դափդափել, ածել (նվագարան): 6. Գանակոծել, գանահարել, խարազանել, ձաղկնլ (մտրակով): 7. Աքացել, կցատել (աքացիով): 8. Ապտակել (ձեռքով), (ժողվրդ.) շրմփացնել, շրպպացնել (ուժեղյ, ծԱր շլլաղել (բրբ.): 9. Հնչել (զանգը, ժամացույցը). 10. Միտել, մոտել, տալ (գույնի նմանվել): 11. Բաբախել, տրոփել, թրթռալ, թափթափել, սիրտը գցել, սիրտը խփել, (բրբ.) տրըփալ, տրփտրփալ:

եցի (բրբ.) 1. Ударять, ударить. 2. Бить, 3. Разить, сражать, сразить (копьём, мечом). 4. Стука՝ стукнуть. 5. Бодать, боднуть. 6. Пригвоздить, пронзить. ◊ Զարկել-զարկվել биться.