[գոյական]
1. Զարմանագործ լինելը:
2. Զարմանք պատճառող գործ, հրաշալիք, հրաշք:

գ. (կրոն.) 1. Հրաշագործություն, հրաշակերտություն, (հզվդ.) սքանչելագործություն, սքանչելարարություն: 2. Տես Հրաշք: