[ներգործական բայ]
1. Զգայարանով ընկալել՝ տպավորություններ ստանալ արտաքին աշխարհից:
2. Հոգեպես ապրել, հոգեկան որոշ տպավորություն՝ ապրում ունենալ:
3. Գիտակցել, գնահատել, հասկանալ:
4. Գիտակցել՝ ճանաչել ինքն իրեն՝ իր դրությունը:
5. Կռահել, գուշակել:
6. Տածել, որևէ վերաբերմունք՝ զգացմունք ունենալ: Ատելություն՝ զզվանք զգալ:
7. Մի բանի զգացում՝ տպավորություն ունենալ:

չբ. 1. Զգայել: 2. Իմանալ, ըմբռնել, կռահել, հասկանալ, նշմարել: Գիտակցել, ճանաչել, ծանել: 3. Գնահատել: 4. (փխբ.) Ապրե|:

ացի 1. Чувствовать, почувствовать, испытывать, испытать, ощущать, ощутить. 2. Чуять, почуять. ◊ Զգալ տալ дать почувствовать. Իրեն զգալ տալ дать себя знать. Անհարմար զգալ, Թեթևություն զգալ, Իրեն վատ զգալ, Ծարավ զգալ, Կարիք զգալ, Կսկիծ զգալ, Հաճույք զգալ, Համ գգալ, Հոտ զգալ, Սով զգալ, Վախ զգալ, Ցավ զգալ, Քաղց զգալ և այլն՝ տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։