[գոյական]
1. Զգայուն լինելը:
2. Զգալու՝ արտաքին ազդակներին արձագանքելու ունակությունը և դրա աստիճանը:
3. Զգայուն վերաբերմունք:

գ. 1. Զգայություն, զգայնություն, զգայունակություն: 2. Դյուրազգացություն, փափկասրտություն, փափկանկատություն, նրբազգացություն, քնքշասրտություն, քնքշություն, խոհականություն, դյուրագորովութտւն (հզվդ.):

թյան 1. Чувствительность. 2. Чуткость. 3. Впечатлительность, чувствительность.