[գոյական]
1. Ընդունակ լինելը:
2. Որևէ կարգի գործունեություն վարելու՝ որևէ բան անելու հնարավորություն՝ կարողություն:
3. Բնատուր ձիրք՝ հակում:
4. Մտավոր բարձր կարողություն՝ ունակություն:

գ. 1. Ունակություն, կարողություն, ձեռնհասություն, ձեռներեցություն, խելահասություն, հմտություն, ճարտարություն, ուշիմություն, ատակություն, (հզվդ.): 2. Խելոքություն, տաղանդավորություն: 3. Տաղանդ, ձիրք, տուրք, շնորհք:

թյան Способность.