ընծայի, [գոյական]
1. Իր՝ առարկա ևն, որ ձրիաբար տրվում Է մեկին իբրև սիրո՝ բարեկամության արտահայտություն, նվեր:
2. (հնացած) Զոհ:
3. (փոխաբերական) Արդյունք, բարիք:
4. (հազվադեպ) Ձոն:

գ. Նվեր, պարգև, հրիտակ (կտակով), (հնց.) արմաղան, նվիրան, ընծայություն, մաննա, պատարագ, ձոն, զոհ, դահամունք. ականջկլա (բրբ-)- պռատիկ (լուր բերողին):

յի Дар, подношение, приношение, преподношение, подарок. ◊ Ընծա բերել принести в дар (что), принести в подарок. Ընծա տալ подарить.