ընկերոջ, [գոյական]
1. Մտերմությամբ՝ սիրով մեկի հետ կապված մարդ, բարեկամ:
2. Միասին աշխատող, աշխատակից, գործակից:
3. Զբաղմունքով՝ գործունեությամբ մեկի հետ կապված մարդ, ընկերակից:
4. Միասին ճանապարհ գնացող, ուղեկից:
5. Գաղափարով մեկի հետ կապված, համախոհ, կողմնակից:
6. Որևէ կոլեկտիվի՝ հասարակական միջավայրի ևն անդամ: Ինստիտուտի երկու ընկեր մասնակցեցին խորհրդակցաթյանը:
7. ՍՍՀ-ում՝ քաղաքացիների միմյանց դիմելու հարգական բառ:
8. Նախորդ երկու իմաստներով գործածվում է անունների և ազգանունների հետ՝ քաղաքացի նշանակությամբ:
9. Մեկի հետ զույգ կազմող, զուգակից, լծակից:
10. (խոսակցական) Ամուսին:
11. Սիրած, սիրով մեկի հետ կապված անձ:
12. Զռւյգ կազմող իրերի՝ հագնելիքի ևն յուրաքանչյուր հատը, թայ:
13. (փոխաբերական) Մեկից անբաժան՝ միշտ նրա հետ գտնվող կամ նրան ծառայող բան (ձի, զենք, զգեստ ևն):
14. (փոխաբերական) Անբաժան ուղեկից, այն, ինչ որ մեկին բաժին է ընկել կյանքում, բախտ, ճակատագիր, վիճակ: Մեզ մաքաոումն Է միշտ ընկեր եղել և ընդվզումը օտար լծի դեմ:
15. [ածական] Հավասար, նման:

գ. 1. Ընկերակից, բարեկամ, մտերիմ, համախոհ, սրտակից, օգնական, աշխատակից, գործակից, հարակաշ, համշիրակ (աշխատանքի, գործի), ճանապարհակից, ուղեկից, ընթացակից, (հնց) զուգակից, զուգախաղաց, գնացակից, համագնաց, համաճանապարհ, կիցընթաց, կապանակից, զուգաշավիղ (ճանապարհի), աղուհացկեր, ռափիկ (կերուխումի). (հնց.) գովող, զովողակից (գողության): 2. Տես Հավասար 2 նշան.: 3. Տես Ընկերք: 4. Զույգ, զուգակից: 5. Տես Ամուսին:

թշնամի, ոսոխ

ոջ 1. Товарищ, друг, приятель. 2. Компаньон, сотоварищ, товарищ. 3. Коллега, товарищ. 4. Попутчик, спутник, товарищ. 5. Соратник, единомышленник, товарищ. 6. Товарищ (о человеке социалистического общества; о советском человеке). 7. Товарищ (при обращении к гражданам социалистических стран или членам коммунистических и рабочих партий капиталистических стран). 8. Супруг (супруга). ◊ Ընկեր բարեկամ друзья-товарищи. Ընկեր տղա приятель, дружок, друг-приятель. Ընկեր դառնալ подружиться.