[ածական]
1. Ընկերոջ հատուկ՝ վերաբերող:
2. Ընկերների մեջ կատարվող:
3. Ընկերություն սիրող, մարդկանց հետ մեղմ՝ սրտակից վերաբերմունք ունեցող:
4. (սպորտային) Պաշտոնական մրցությունների մեջ չմտնող: Ընկերական հանդիպում՝ մրցում:
5. (փոխաբերական) Բարեկամական, մտերմական:
6. Տե՛ս Հասարակական:

ա. 1. Ընկերասեր, մտերիմ, մտերմական, դյոլրաբարո (հզվդ.): ճ. Ընկերային:

պաշտոնական

ա. 1. Товарищеский, дружеский, приятельский. 2. Компанейский, общительный. ◊ Ընկերական դատարան товарищеский суд. Ընկերական հանդիպում (սպորտ.) товарищеская встреча.