[չեզոք բայ և ներգործական բայ]
1. Թագավոր դառնալ:
2. Թագավորական իշխանությունը վարել, իբրև թագավոր երկիրը կառավարել:
3. (փոխաբերական) Իշխել, տիրապետող լինել, տիրել:
4. (փոխաբերական) Առատորեն գոյություն ունենալ՝ լինել:
5. (փոխաբերական) Գերազանցել, գերիշխել:
6. (փոխաբերական) Մի վայրում մեն-մենակ ապրել, տեր ու տնօրեն լինել:

չբ. Տիրել, իշխե|, տիրապետել, կառավարել, գահակալել, (հնց.) կայսերանալ, միապետել, ինքնակալել, սուլթանանալ, գահընկալել, աթոռակսլել, աթոռանալ, գահ բարձրանալ, գահին նստել, գահին տիրել, թաղը կրել:

եց 1. Царствовать. 2. (փխբ.) Царить, воцаряться, воцариться. Տանը խաղաղություն թագավորեց в доме воцарилась тишина. Ամենուրեք կարգ ու կանոն է թագավորում везде царит порядок.