թախտի, [գոյական]
1. Փայտե հասարակ մահճակալ:
2. Առանց թիկունքի և թևճակների գահավորակ կամ բազմոց՝ մի քանի մարդկանց միաժամանակ նստելու համար:
3. (շինարարություն) Տան մեջ սարքած տախտակաշեն քնատեղ:
4. (ժողովրդական) Թագավորական գահ:
5. Հարսանքատան այն զարդարված անկյունը, որտեղ թագավորն ու թագուհին պետք Է կանգնեին հարսանիքի ժամանակ:
6. (փոխաբերական) Թագավորական իշխանություն:

գ. 1. Բազմոց, տախտ: 2. Տես 9ահ: 3

ի 1. Тахта, кушетка. 2. (բրբ.) Престол, трон. ◊ Թագավորի թախտ царский трон. Թախտից գցել՝ զրկել свергнуть. Թախտից ընկնել՝ զրկվել быть свергнутым.