թայի, [գոյական] (ժողովրդական)
1. Ընկեր (6, 10):
2. Բեռան երկու մասերից յուրաքանչյուրը:
3. Զույգի յուրաքանչյուր հատը:

ի (բրբ.) 1. Однолеток, ровесник, ровесница. Նրանք իրար թայ են они однолетки․ 2. Пара, один из однородных предметов, употребляемых вместе. Կոշիկի թայը парный ботинок. 3. Ровня, чета. Նա քո թայը չէ он тебе не чета․ 4. Мешок, куль. Մի թայ ցորեն мешок пшеницы․ ◊ Թայ անել равнять (с кем-чем).