ժամամուտի, [գոյական] (եկեղեցական)
Պատարագի ժամը մտնելու խոսք կամ քարոզ, համառոտ խոսք հավուր պատշաճի, որ դպիրներից մեկը ասում է պատարագի սկզբին (Բարեխոսությամբ -ից հետո):