ժամանակամիջոցի, [գոյական]
1. Ժամանակի երկու կետերի միջև եղած տևողություն՝ հատված:
2. Որոշ ժամանակ՝ տևողություն, որ տրվում է մեկին կամ ավելացվում է ժամկետի վրա՝ մի բան անելու համար:
3. Ժամանակի որոշ տևողություն, ժամանակաշրջան:
4. Որևէ ժամանակակետից մինչև ներկա պահը՝ ժամանակը ձգվող տևողությունը՝ ժամանակահատվածը:

գ. ժամանակակետ, ժամանակահատված, ժամանակաշրջան, ժամանակ, ատեն (արևմտհ.), միջոց, տևողոլթյուն: || Համբեր, համուրդ:

ի Промежуток времени. Այդ ժամանակամիջոցում в этот момент.