[ածական]
1. Որոշ ժամանակ տևող՝ գործող՝ տեղի ունեցող, ոչ մշաական: Ժամանակավոր կառավարություն:
2. Ոչ մշաական, ոչ հիմնական, որոշ ժամանակի համար նախատեսված՝ կառուցված՝ օգտագործվող: Ժամանակավոր բնակարան:
3. Կարճ ժամանակ տևող, կարճատև: Ժամանակավոր անհաջողություն՝ հաջողություն:
4. (փոխաբերական) Անցողիկ, անցավոր, ոչ մնայուն: Աշխարհը, ունայն, ժամանակավոր, նորա պես ես էլ կթողնեմ մի օր (Հ. Թումանյան):
5. (փոխաբերական) Ոչ վերջնական, առժամանակյա, պատահական՝ ոչ օրինաչափ բնույթ կրող: Ժամանակավոր հաղթանակ՝ առաջխաղացում:

ա. Անցավոր, անցողիկ, վաղանցիկ: Առժամյա, (հնց.) ժամաքամ- . բույր, ժամանակյան, առժամայն, կիսասահ- ման, ամանի (բրբ.): Կարճատե:

մշտական, մշտնջենավոր, հավիտենական

ա. 1. Временный. 2. Преходящий (книжн.) бренный (книжн. устар. теперь ирон.). ◊ Ժամանակավոր կառավարություն временное правительство.