ժանիքի, [գոյական] (կազմախոսություն)
1. Կաթնասուն կենդանիների ու մարդու կտրիչ ատամների և փոքր սեղանատամների միջև գտնվող ատամը, շնատամ:
2. Փղի, վարազի և մի քանի ուրիշ վայրի կենդանիների բերանից դուրս ցցված և հարձակման ու պաշտպանության ծառայող խոշոր սրածայր ատամ:
3. (փոխաբերական) Առհասարակ՝ գիշատիչ գազանների մեծ ատամ:
4. (փոխաբերական) Ատամնաձև մաս՝ ծայր զանազան բաների վրա: Սուր ժանիքներով լեռներ:
5. Անվի ատամ:
6. (փոխաբերական) Բռնություն, ճնշում:
7. (փոխաբերական) Մագիլ, ճիրան: Աղքատության՝ հիվանդության ժանիքներ:
8. (փոխաբերական, գավառական) Թթված՝ մռայլ՝ մաղձոտ դեմք:

գ. Ատամ, կեռիք, վրիժակ (հեվդ.), (բրբ.) ակռա, շնատամ:

ի Клык, бивень. ◊ Ժանիք սրել точить зуб (зубы).