[գոյական]
1. Տիրոջ մահվանից հետո մնացած և ուրիշին հանձնված՝ ժառանգված նյութական հարստություն՝ ունեցվածք:
2. Ժառանգականորեն նախորդից անցած՝ մնացած հատկանիշ՝ հատկություն:
3. Նախորդից թողնված՝ մնացած իր՝ առարկա ևն: Նախկին դիրեկտորից մի ժառանգություն էր մնացել միայն՝ կոտրված մոխրամանը:
4. (փոխաբերական) Նախորդ սերունդներից՝ գործիչներից մնացած գիտություն՝ մշակույթի՝ արվեստի արժեքներ: Րաֆֆու գրական ժառանգությունը:
5. (փոխաբերական) Անցյալից մնացած կենցաղային մնացորդներ՝ սովորույթներ՝ ավանդույթներ: Նա չէր կարողանում անցյալից ժառանգություն մնացած այդ փտած սովորություններից հրաժարվել:
6. Ժառանգ լինելը:
7. (պատմական) Ժառանգական կալվածք:

գ. Ժառանգորդություն, պայազատություն, ժառանգակալոլթյուն, (հնց.) վիճակակալություն, վիճակոլթյոլն. հրիտակ:

թյան 1. Наследство. 2. Наследие.