[գոյական]
1. (լեզվաբանություն) Լեզվաբանության մի բաժինը, որ ուսումնասիրում է բառերի ու դարձվածների
իմաստները և դրանց պատմական փոփոխությունները:
2. Լեզվաբանության մի բաժինը, որն զբաղվում է առհասարակ լեզվական միավորների իմաստային կողմի
ուսումնասիրությամբ: [սեմանտիկա, սեմասիոլոգիա]:
3. (հին, գրքային) Իմաստուն՝ իմաստալից խոսք:

թյան (լեզվբ.) Семасиология, семантика.