լաստակի, [գոյական]
1. Տախտակամած, որի վրա որմնադիրները կանգնում են պատ շարելու համար, փայտամած:
2. Տախտակաշեն ժամանակավոր ամբիոն, հարթակ կամ աշտարակ (ճառախոսության, ներկայացումների, զանազան տեսարաններ դիտելու համար): Լաստակների վրա համեստ՝ քղամիդով բեմ հանեց գործող անձանց (Ս. Տարոնցի):
3. Ջրափի տախտակամած:

գ. Փայտամած, լաստակերտ, դսատաճաղ:

ի, 1. Помост, подмостки. 2. Палуба.