[ածական, գոյական] (ժողովրդական)
Նա, որ աշխատում է լավ մարդ՝ բարեկամ՝ բարյացակամ երևալ, լավ մարդ ձևացող, երեսպաշտ:

ա. գ. Բարեմարդ, (բրբ.) լավամարդի, աղեկմարդի:

վատամարդ

գործածվում է Լավամարդ դառնալ՝ լինել կապակցության մեջ. прикидываться доброжелателем.