1. [ածական] Խայթող, խայթելու հատկություն ունեցող:
2. Վիրավորանք պարունակող՝ արտահայտող:
3. (փոխաբերական) Ծակող, ազդու, թափանցող: Խայթիչ հայացք:
4. [գոյական] (անհանձնարարելի) Խայթող (1):

1. Տեն Խայթ 1 նշան.: 2. ա. վիրավորիչ, վիրավորական;

ա. 1. Жалящий. 2. Язвительный.