խայթոցի, [գոյական]
1. Որոշ միջատների պաշտպանողական և հարձակողական գործարանի սուր ծայրը, կիճ:
2. Որոշ միջատների ծակող և ներծծող կնճիթը:
3. Խայթոցի պատճառած ծակոց, վերք, խայթվածք:
4. (փոխաբերական) Ինչ որ ծակելու՝ կծելու՝ վիրավորելու հատկություն ունի:

գ. Շիթոց, խայթ, (բրբ.) կիճ, կիծ, կիժ, կճիչ, խարտ:

ի 1. տե՛ս Խայթ 1 և 2 նշան.։ 2. Укол.