խայթվածքի, [գոյական]
Խայթված տեղը՝ վերքը:

գ. Կծվածք, խածվածք խձիյ, (հզվդ.) կծանք, մաղկւաոություն:

ի 1. Укус (ужаленное место, ранка). 2. Укол.