[ածական]
1. Գույնզգույն բծեր ունեցող, խատուտիկ:
2. Զանազան տեսակներից՝ կարգերից՝ գույներից ևն բաղկացած, բազմատեսակ, բազմատարր,
զանազանակերպ: Խայտաբղետ բուսականություն:

ա. 1. Խատուտիկ, խայտաճամուկ, խայտախարիվ, բծավոր, պիսակավոր, պիսակոտ, նախշուն, (հզվդ.) խայտախարիտ, երանգախայտ, խայտափ, խայտափիտ, խայտպտոռ, խայտպտուն, խայտումատ, (հնց.) խայծկոտ, խայծոտ, հոգնաբիծ, (բրբ.) պտպտիկ, պտպտուն, պտպտուրիկ, պուտպուտ, պուտպուտիկ, պտուտուրիկ, չթչթիկ, պուպուշ: 2. Գույնզգույն, երփներանգ, երփնաթույր, երփնագույն, բազմերանգ, բազմագույն, պեսպես, զանազանակերպ, (բրբ.) ճլպլտուն, ճլպտուրիկ:

ա. 1. Пёстрый. 2. Разношёрстный.