[ներգործական բայ]
1. Ծայրերը իրար վրա բերելով կամ մի ծայրը երկտակելով ծավալը փոքրացնել կամ որոշ ձև տալ (թուղթը, շորը ևն):
2. Երկտակել, արմունկները կամ ծնկները իրար վրա բերել (ոտքերի և ձեռքերի մասին):
3. Կրծքին խաչաձև դնել, կրծքին խաչել (ձեռքերի մասին):
4. Բացովի մասերը իրար վրա բերելով փակել: Դանակը ծալել:
5. Բացած գիրքը՝ լրագիրը ևն փակել:
6. Ճկել, կորացնել, կռացնել: Գրելուց մեջքդ այդպես մի՛ ծալիր:
7. Մրցության՝ կռվի մեջ հաղթել: Աշուղ Դոստին շատ մրցակիցների Էր ծալել:
8. Անց կացնել, որոշ տարիք ապրած լինել: Յոթանասունն արդեն ծալել Է, բայց դեռ առույգ Է:
9. Անուշադրության մատնել, չօգտագործել, անտեսել (առավելապես՝ գրպանը դնել, մի կողմ դնել և նման կապակցությունների հետ): Ամոթ ու պատիվ ծալել մի կողմ Է դրել:

նբ. 1. Խաչաձևել. Երկտակել, երկուտակել, կրկնել: 2. Փակել, վրա բերել քգ

բացել

եցի 1. Складывать, сложить. 2. Сгибать, согнуть. 3. (փխբ.) Одолевать, одолеть, осиливать, осилить. ◊ Ձեռքերը ծալել նստել՝ կանգնել сидеть сложа руки. Խոսքը ծալել 1) замять разговор, 2) оборвать речь. Մեջքը ծալել гнуть спину.