ծածկի, [գոյական]
1. Շինության տանիք, կտուր:
2. Շինվածքի՝ անմիջականորեն պատերի վրա հենվող ծածկույթը:
3. Առհասարակ՝ որևէ կարգի շինվածքի ծածկույթ: Տաղավարի ծածկ:
4. Ավտոմեքենայի՝ սայլի ևն ծածկոց:
5. Երկրի բուսական ծածկույթը, բուսականություն:
6. Փողոցի՝ ճանապարհի՝ հատակի՝ երեսարկ՝ ծածկույթ:
7. (փոխաբերական) Մազերի՝ բրդի շերտ մարմնի վրա: Նրբաբուրդ ոչխարներն ունեն երկար, բարակ և հավասար մազերից բաղկացած բրդի ծածկ:
8. (փոխաբերական) Տուն, օթևան, կացարան: Խեղճերը մի ծածկ էլ չունեին պատսպարվելու համար:
9. Մեկի՝ մի բանի վրա ընկած զանգվածեղ մարմին, շերտ: Ճգնում է ուժով ծածկը բարձրացնել, մահվան անդունդից մի անգամ պրծնել (Հ. Թումանյան):

գ. Կտուր, նրդիք, տանիք, ծածկոց, (հզվդ.) ցիվ, տամա; )ւ:

ի 1. Перекрытие. 2. Покрытие. 3. Крыша. 4. Навёс. 5. Верх (экипажа, автомашины). 6. (փխբ.) Покров. 7. (փխբ.) Кров, пристанище. ◊ Ծածկի տակ под крышей дома.