ծաղրածուի, [գոյական]
1. (պատմական) Պալատական ծառա, որի պաշտոնն Է զվարճալի արարքներով՝ սրամտություններով՝ կատակներով զվարճացնել իր տիրոջն ու նրա հյուրերին:
2. Կրկեսային դերասան-կատակերգակ:
3. (թատերական, հնացած) Հտպիտախաղերի գլխավոր հերոս-կատակերգակը:
4. (հնացած) Շրջիկ ժողովրդական կատակաբան:
5. [գոյական, ածական] Իր վարքագծով՝ արարքներով անլուրջ և ուրիշների ծաղրի առարկա հանդիսացող (մարդ):
6. [ածական] Ծաղրական, ծաղր պարունակող:
7. Ծաղր՝ ծիծաղ առաջացնող, ծիծաղելի:

գ. 1. Հտպիտ, միմոս, խեղկատակ, (քէզվդ.) ծաղրարար, ծիծաղածու, կատակարար, այպնակատակ, առակ-չառակ (բրբ.): 2. Ծաղրաբան:

ի 1. Шут. 2. Клоун. 3. Паяц. 4. Шутник, балагур (разг.). 5. Посмешище. 6. ա․ Насмешливый.