ծայրակետի, ծայրակետեր, [գոյական]
1. Որևէ տարածության՝ գծի ևն ծայրագույն՝ վերջին կետը:
2. (փոխաբերական) Որևէ բանի գագաթնակետ, որևէ բանի դրսևորման՝ զարգացման ևն ամենաբարձր կետը՝ աստիճանը:
3. (փոխաբերական) Հակադիր կողմերից՝ բևեռներից յուրաքանչյուրը, բևեռ, կողմ:

գ. 1. վերջնակետ, ավարտակետ:. 2. Բարձրակետ, գագաթնակետ: 3. Հեռակետ:

ի Крайняя точка.