[գոյական] (եկեղեցական)
1. Կաթողիկոսի պաշտոնը՝ աստիճանը՝ տիտղոսը, հայրապետություն:
2. Կաթողիկոսի կողմից այդ պաշտոնը վարելու ժամանակաշրջանը:
3. Կաթողիկոսի իշխանությունը:
4. Կաթողիկոսական հիմնարկ, բարձրագույն հոգևոր իշխանություն:

գ. (եկեղ.) ՀայՀ ասպետություն, հովվապետություն, եկեղեցաս|ետություն, եաիսկոպոսապետություն, քահանաւաաետոլթտւն:

թյան 1. Сан католикоса, верховного патриарха. 2․ Период правления католикоса, патриаршество.