կախաղանի, [գոյական]
1. Կախելու՝ կախաղան բարձրացնելու սարք՝ գործիք:
2. Կախելու միջոցով մահապատժի ենթարկվելը:

գ. 1. Կախան, խեղդան: 2. (բրբ.) Կսփւելւատեղ, կսփաեոց (կախաղան բարձրացնելու տեղ):

ի Виселица. Կախաղան բարձրացնել՝ հանել вздёрнуть на виселицу.