կախարդի, [գոյական]
1. (հնացած) Սնոտիապաշտական պատկերացումների համաձայն՝ մարդկային կարողություններից վեր, գերբնական գործողություններ կատարող, ինչպես նաև գուշակող էակ, վհուկ:
2. (փոխաբերական) Հնարագետ՝ ճարպիկ մարդ:
3. (փոխաբերական) Հմայող՝ հրապուրիչ մարդ:

գ. ա. 1. (սնոտ.) Դյութ, վհուկ, մոգ, հարցուկ, գետ, գուշակ, հմայող, հմայիչ, հրապուրիչ, թովիչ, ձեռնածու, (հնց.) դեղագետ, քաղդյա, կյուս, իղձ, ռամզարկ, հուռթիչ, մա, (բրբ.) (կին) ջադուկ, ջադու, ջադուբազ, ջառռահ, փեճրար: 2. Տես Հնարագետ, ճարպիկ: 3. Տես Վայսպետորդի, Խաբեբա:

ի, 1. (սնոտ.) Волшебник, колдун, маг (книжн), чародей (книжн.). 2․ (փխբ.) Волшебник, маг и волшебник, чудотворец, кудесник, чудесник (раз.) (о ловком, умелом человеке). 3. (փխբ.) Волшебник, чародей. 4. ա. (փխբ.) Волшебный, сказочный, чудесный, чарующий.