[ածական]
1. Կախարդին՝ կախարդությանը վերաբերող՝ հատուկ:
2. (փոխաբերական) Ոչ երկրային, երկնային, զարմանահրաշ:
3. (փոխաբերական) Կախարդիչ, հրապուրիչ:
4. (փոխաբերական) Սքանչելի, զմայլելի:
5. (փոխաբերական) Առասպելական, հեքիաթային, անիրական, անհավատալի:

ա. Կախարդիչ, դյութական, մոգական, դյութիչ, կախարդաշունչ: II Հմայիչ, հրապուրիչ, թովիչ, զգլխիչ, սքանչելի, զմայլելի: || Զարմանահրաշ, անդրերկրային, երկնային, չնաշխարհիկ, արտասովոր, հրաշագործ:

ռեալ

1. Волшебный, колдовской, магический, чародейский (книжн). 2․ (փխբ.) Волшебный, очаровательный, чарующий, чудный, чудесный, дивный. ◊ Կախարդական գավազան, տե՛ս Մոգական գավազան: Կախարդական շրջան заколдованный круг.