հագուստի, [գոյական]
1.Վրան միաժամանակ կրելու շորերի ամբողջությունը:
2. Զգեստների ամբողջությունը, հագուստեղեն:
3. Հագած զգեստը: Հագուստիդ եմ նայում՝ կարգին մարդ ես, գործիդ եմ նայում՝ խոզ ես:
4. (փոխաբերական) Ծածկույթ: Լեռ ու ձոր զմրուխտ հագուստ Է հագել:
5. (փոխաբերական) Որևէ բան թաքցնելու՝ քողարկելու՝ այլ տեսքով ներկայացնելու միջոց: Իսկ ինչպիսի՞ք են փաստերը՝ զերծ այն հագուստներից, որոնց մեջ այդպես ձգտում Էին դրանք զգեստավորել Հիմլերի համախոհները (Ա. Պոլտորակ):

գ. Զգեստ, շոր, հանդերձ, հալավ, հանդերձանք, հագնելիք, հագուստեղեն, ագանելիք (գրբ.), սքեմ (կրոնավորի, (հզվդ.) սքող, թանկուզի, փորանկած (միա-կտուի, կեց (բրբ.), հագուստ-կապուստ, հագ ու կապ:

ա․ 1․ Одежда, платье, наряд. 2. Гардероб (об одежде).