[գոյական]
1. Ձայնարկելը:
2. Ձայնարկուի լաց՝ ողբ:
3. (քերականագիտություն) Խոսքի մաս, որին պատկանում են զգացմունք՝ հույզ՝ կոչ և նմանաձայնություն արտահայտող բառերը:

գ. 1. (լեզվբ.) Բացականչություն, միջարկություն: 2. Ողբ, լաց: 3. Զայնարձակություն, ձայնատվություն:

թյան 1. (քեր.) Междометие. 2. Оплакивание. 3. Вопль.