ձայնորսի, ձայնորսներ, [գոյական, ածական]
1. Ձայնորսիչի օգնությամբ ձայներ որսացող՝ բռնող:
2. (խոսակցական, անարգական) Զանազան մեքենայություններով քվեարկության ժամանակ հօգուտ մեկի ձայներ որսացող՝ հավաքող:
3. Տե՛ս Ձայնորսիչ:

գ. (նոր, մսնգ.) Լսկան, լսորդ:

1. ա. Звукоулавливающий. 2. գ. Звукоуловитель. 3. գ. Слухач (разг.).