[գոյական]
1. Իդեալիստական ուղղություն տրամաբանության, արվեստագիտության և այլ գիտությունների մեջ, որը կարևորություն է տալիս միայն ձևին՝ անտեսելով բովանդակությունը:
2. Բուրժուական արվեստի անկումային ուղղություն, որը ձևին ինքնաբավ նշանակություն է տալիս՝ ի վնաս բովանդակության և ձգտում միայն ձևի կատարելության: (ֆորմալիզմ):

գ. Ձևամոլություն:

տե՛ս Ձևամոլություն։