[չեզոք բայ]
1. Խոսելու խառնակ ձայն՝ աղմուկ հանել:
2. Ցածրաձայն լաց լինել:

չբ. Ղժղժալ, ղժվժալ, ղժրտալ, ղռվռալ, աղմկել, աղաղակել, (բրբ.) ճվալ, ճղավել, ճղղալ, ճղճղալ, ճվճվալ, բբալ, կժալ, կժկժալ, կժվժալ, խժժալ, խժալ (խզոցի ձայն հանել կոկորդիցյ:

աց (բրբ.) Визжать.