ճակատի, [գոյական]
1. Մարդու կամ կենդանիների գլխի առջևի՝ աչքերից վեր գտնվող մասը:
2. (փոխաբերական) Առարկայի առջևի կենտրոնական մասը:
3. (փոխաբերական, ռազմական) Թշնամու դիմացը գտնվող զորական միավորի դասավորության առջևի գիծը՝ տարածությունը:
4. (խոսակցական) Ռազմադաշտ:
5. (փոխաբերական) Պետական կամ հասարակական գործունեության որևէ բնագավառ՝ ասպարեզ՝ ոլորտ: Գաղափարական ճակատի աշխատողներ:
6. (փոխաբերական) Որևէ բանի կողմնակիցների ընդհանուր միավորում՝ համախմբում որևէ նպատակի իրականացման համար: Խաղաղության կողմնակիցների ճակատ:
7. (տպագրություն) Գրքի՝ թերթի ևն առաջին երեսի վերին մասը, որտեղ գրվում է վերնագիրը կամ թերթի (հանդեսի ևն) անունը:
8. (ճարտարապետություն) Շենքի առջևի՝ դեպի փողոց նայող կողմը:
9. (շինարարություն) Չորսուի կամ գերանի լայնակի կտրվածք:
10. (տեխնիկա) Որևէ բանի լայնական մակերեսը, լայնական նիստ:
11. (խոսակցական) Գիտուն՝ խորամիտ մարդ:
12. (խոսակցական) Գլուխ, խելք: Լավ ճակատ ունի:
13. Գործիական հոլով - ճակատով, (փոխաբերական) Համարձակ, անվեհեր:

գ. 1. Առաջակողմ, առաջամաս, ճակատամաս, երես (տան ֆասադի: 2. Խորագիր (գրքի): 3. Ռազմաճակատ, զորաճակատ, ռազմադաշտ, մարտադաշտ, ռազմաբեմ, կռվաճակատ (կվդ.): 4. Տես ճակատամարտ:

թիկունք

ի 1. Лоб, чело (устар. и поэт.). 2. Фасад. 3. Фронт. 4. (փխբ.) Фронт (объединение общественных сил). 5. (փխբ.) Фронт (область, отрасль деятельности). ◊ Ճակատ առ ճակատ, Ճակատ ճակատի. Лицом к лицу. Ճակատը բաց, Բաց ճակատով с открытым лицом, Ճակատը դեմ տալ восстать, бороться против чего-либо. Ճակատը կտրված бесстыдник. Ճակատը մուր քսել оклеветать. Ճակատը պինդ 1) твердолобый, 2) выносливый. Ճակատի գիր, տե՛ս Ճակատագիր։ Ճակատին գրված է предначертано. Ճակատ կազմել приготовиться к бою. Ճակատին ասել сказать в лицо, открыто. Ճակատին կպցնել (կամ խփել) дать по лбу. Ճակատ մեկնել идти на фронт. Ճակատ մտնել вступить в бой. Ճակատի քրտինքով в поте лица.