ճառագայթի, [գոյական]
1. Լուսատու աղբյուրից բխող լույսի նուրբ շերտ՝ գիծ:
2. (ֆիզիկա): Որևէ կարգի մասնիկների կամ էլեկտրամագնիսական տատանումների հոսանք: Ռենտգենյան ճառագայթներ: Կատոդային ճառագայթներ:
3. (փոխաբերական) Որևէ բանի անսպասելի հանդես գալը, նշույլ: Հույսի ճառագայթ:
4. (բուսաբանություն): Փայտի կոճղի կենտրոնից կամ ծուծից դեպի շրջապատը ձգվող ճառագայթաձև գիծ:
5. Տե՛ս Անվաճաղ:
6. (կենդանաբանություն): Ձկների և մի քանի ուրիշ ջրային կենդանիների խռիկների ճառագայթաձև ծալքերից յուրաքանչյուրը:

գ. Շառավիղ, ճաճանչ, շող, նշույլ, ցոլք, (հզվդ.) շառայլ, շաոափ, պատշեկ, աատշեն. ցող, շառվեղ, շավերք:

ի Луч. ◊ Ռենտգենյան Ճառագայթներ рентгеновские лучи.