[չեզոք բայ]
1. Ճառագայթ արձակել, ճառագել:
2. Շողալ, ճաճանչել:
3. (փոխաբերական) Ծագել, բխել: Ամեն սեղանից ճառագայթում է ծիծաղ (Ավ. Իսահակյան):
4. [ներգործական բայ] Իրենից իբրև ճառագայթ արձակել՝ բխեցնել (ջերմություն, լույս ևն):
5. (փոխաբերական) Ցայտուն կերպով արտահայտել՝ դրսևորել, արտացոլել: Նրանց հայկական աչքերը համազգային մեծ վիշտն էին ճառագայթում (Ֆ. Վերֆել):
6. Տե՛ս Ճառագայթահարել:
7. (բանաստեղծական) Ճառագայթ՝ ոստ արձակել:

չբ. ճաճանչել, շողալ, փայլել, փայլփլել, փողփողալ, ճառագել, նշուլել, ճառագայթափայլել, լուսափայլել, (հնց.) ճաճաեչանւպ, նշողել: II Ծագել, դուրս գալ խրև, լուսինի:

եցի 1. Излучать, излучить. 2. Испускать лучи.