ճարմանդի, [գոյական]
1. Կեռ, որ մտնելով օղի մեջ՝ կցում է մի իրը մյուսին: Դռան ճարմանդներ:
2. Զգեստի վրա կարված մետաղյա՝ ոսկրե ևն օղակ և կոճակ զանազան ձևի, որոնք կոճկվելով կցում են զգեստի երկու կողմերը:
3. Տղամարդու շապկի թեզանիքին և օձիքին ագուցվող զույգ կոճակ, որոնք իրար միացած են նուրբ շղթայով մետաղյա ձողիկով ևն:
4. Մետաղյա կեռ՝ կեռիկ զանազան գործածությունների համար:

գ. Կոճակ, (հնց.) շիգղ, վուլ, չափռաստ (բրբ.): Աղխ Iգրքի, գոտուի: ւճ

ի Застёжка, пряжка, крючок, запонка.