[գոյական]
1. Ճարտարամիտ լինելը:
2. Ճարտարամիտ կերպով՝ հնարամտորեն ասված խոսք:
3. Ճարտարամտելով հորինած միտք՝ դրույթ՝ փաստարկ:

գ. Հնարիմացություն, հնարամտություն, հնարագիտություն, նրբամտություն, սրամտություն, նրբագիտություն (հնց.):

թյան Находчивость, смышлёность, изобретательность.