մազի, [գոյական]
1. Թելանման եղջերային գոյացություն, որ բուսնում Է մարդու և կենդանիների մաշկի վրա: (առավելապես՝ հոգնակի) Մարդու գլխի մազեղեն ծածկույթը, հեր, վարս, գես:
3. Կենդանիների բուրդը՝ իբրև տեխնիկական գործածության հումք կամ նյութ:
4. (փոխաբերական) Բույսերի մազմզուկ:
5. (փոխաբերական) Առհասարակ՝ թելի նման շատ բարակ՝ նուրբ բան:
6. [ածական] (փոխաբերական) Շատ նեղ՝ բարակ՝ նուրբ: Մի մազ արահետ տանում-հասցնում Էր... ժայռերին (Վ. Խեչումյան):

ի 1. Волос. 2. Шерсть. ◊ Մազերը բիզ-բիզ կանգնեցին волосы дыбом стали. Մազը կտրած распущенная, бесстыдная (о женщине). Մազը երեսին չորացած тощий. Մազին չդիպչել не тронуть волоска. Մազի չափ, տե՛ս Մազաչափ։ Մազից կախված լինել висеть на волоске. Մազիս համրանքով несметное количество. Մազից պրծավ чуть не погиб. Մազ մնաց быть на волосок от..., чуть-чуть не... Մազ չի պակսի ничего не убавится. Շնից մազ պոկելը խեր է с паршивой овцы хоть шерсти клок.