մահվան և մահի, նաև մահու (հնատիպ), [գոյական]
1. Օրգանիզմի կենսագործունեության դադարում և վախճան, օրգանիզմի մեջ կամ նրա մի մասում նյութերի կենսաբանական փոխանակության դադարում:
2. Մեռնելը, վախճանվելը:
3. Մահապատիժ:
4. Զանգվածային սպանություն, կոտորած:
5. (փոխաբերական) Վերջ, վախճան, ոչնչացում, կործանում: Կապիտալիզմը դատապարտված է անխուսափելի մահվան:
6. (փոխաբերական) Սպառում, վերջ, անէացում: Ու տեսավ ասպետը իր երջանկության մահը:
7. (փոխաբերական) Որևէ բանի վերջ տալը՝ խախտելը՝ խզելը: Շեշտ մը կար, որ պաշտոնական հարաբերության անմիջական մահն էր (Լ. Շանթ):
8. (փոխաբերական) Լուսատուների, մասնավորապես՝ արեգակի և լուսնի, մայր մտնելը, մայրամուտ: Արեգակըն իր մահովը հորիզոններն եղեռնորեն կներկեր (Սիամանթո):
9. (փոխաբերական) Տանջանք, տառապանք: Գեղեցկուհու ձայնի մեջ հնչում էր դարերով ցավ ու մահ ապրած մարդու ձայնը (Դ. Դեմիրճյան):
10. (փոխաբերական) Ծանր վիշտ, հոգու մեծ տառապանք պատճառող ցավագին զգացում: Այդ մերժումը նրա համար մահ Էր:
11. Կյանքին վերջ դնող զորության խորհրդանշական պատկեր (մարդկային կմախք՝ ուսին գերանդի կամ իրար խաչաձևող երկու ոսկորներ դեմքին ևն):

գ. 1. վախճանում, վախճան, անշնչություն, նիրվանա, (կրոն.) ուղևորություն, անցում, մեծքուն, հավերժական քուն, (բրբ.) բարձ, հանգիստ: 2. Տեն Սպանություն: 3. Տեն Կոտորած: 4. Տեն Կործանում: 5. Տեն Գերեզման: 6. Տեն Մահապատիժ: §

անմահություն, կյանք, վերածնունդ

ի, ու, վան Смерть. ◊ Բարոյական մահ нравственная смерть. Քաղաքական՝ քաղաքացիական մահ гражданская смерть. Մահս տանի քեզ (անեծք) чтоб ты сдох! Մահու հրեշտակ ангел смерти. Մահվան դուռը հասնել быть при смерти. Մահվան դատապարտել приговорить к смерти.